Wydawca treści Wydawca treści

Biwakowanie

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?

Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.

Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne  pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.

Jak znaleźć miejsce na ognisko?

Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.

To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.

Jak zabezpieczyć ognisko?

Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.

Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?

Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.

Czy mogę rozbić w lesie namiot?

Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Obserwatorzy przyrody na tropie – Jaszczurka zwinka

Obserwatorzy przyrody na tropie – Jaszczurka zwinka

Nauki zdalna to doskonały czas na naukę przyrody poprzez obserwację przyrody.

Mało kto wie, że w naszym kraju występują aż 4 gatunki jaszczurek. Dziś przyjrzymy się bliżej jaszczurce zwince.

Jaszczurka zwinka swoją nazwę zawdzięcza przede wszystkim swojej szybkości i zwinności. Jest jedną z najliczniej występujących jaszczurek w Polsce, tuż za nią plasuje się jaszczurka żyworódka i padalec, w niektórych regionach kraju nazywany również miedzianką. Do najrzadszych jaszczurek należy jaszczurka zielona, jest tak rzadko obserwowana, że mało kto wierzy w jej występowanie na terenie naszego kraju.

Zwinka w ciągu swojego dość długie życia (10-12 lat) może osiągać nawet do 25 cm i 40-70 g. W naturze jednak rzadko możemy obserwować tak duże osobniki, dzieje się tak ze względu na licznych wrogów, jakich posiada. Zwinna jaszczurka musi być wciąż gotowa na ucieczkę, czyha na nią wiele niebezpieczeństw z lądu, a nawet z powietrza. Do wrogów numer jeden zwinki możemy zaliczyć bez wątpienia gniewosza plamistego, czyli naszego rodzimego węża, równie niebezpieczni okazują się nasi sympatyczni milusińscy, koty uwielbiają dla zabawy polować na te zwinne gady.

Jaszczurka zwinka podobnie jak pozostałe gady jest najaktywniejsza w godzinach popołudniowych. Tę porę dnia również wskazujemy jako najlepszą do obserwacji naszych rodzimych gadów. Warto odpowiednio przemyśleć miejsce planowanej obserwacji gadów, najlepsze pod kątem obserwacji jaszczurek są odkryte polany, zarastające skraje lasów, oraz ogródki skalne w pobliżu siedzib ludzkich. Wspaniałą podpowiedzią dla obserwatorów jaszczurek jest występowanie nagich ślimaków, tam, gdzie jest ich pod dostatkiem, możemy mieć pewność, że znajdziemy również jaszczurkę zwinkę.

Na koniec chcieliśmy tylko dodać, że wszystkie gady są w Polsce pod ochroną, nie należy stresować niepotrzebnie tych zwierząt, ponieważ w momencie zagrożenia ratują się odrzuceniem ogona, napastnik ma zadowolić się wijącym fragmentem ciała i tym samym pozwolić jaszczurce bezpiecznie oddalić się od niebezpieczeństwa. Uszkodzony ogon regeneruje się, niestety nie zawsze prawidłowo.