Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Nasze lasy
Nasze lasy
Nadleśnictwo Kalisz w całości położone jest na terenie powiatu kaliskiego: Ziemskiego i Grodzkiego, które wchodzą w skład województwa wielkopolskiego. Swoim zasięgiem terytorialnym obejmuje 81.823 ha, 10 gmin powiatu kaliskiego i Miasto Kalisz.
Nadleśnictwo zajmuje pow.
Lasy ochronne (gleboochronne , wodoochronne, ostoje zwierząt chronionych, uszkodzone przez przemysł II strefa, w miastach, wokół miast) stanowią 59% pow. leśnej. Największy kompleks leśny o łącznej pow. ok. 5 tys. ha obejmuje uroczysko Pieczyska i Brzeziny. W kompleksie tym, zlokalizowane są dwa rezerwaty "Brzeziny"- dla paproci długosz królewski i "Olbina" obejmujący jodłę na północnym krańcu zasięgu.
Drugim co do wielkości kompleksem leśnym jest uroczysko Orla Góra o pow. 2.424 ha. Pod względem geomorfologicznym jest to równina ze wzniesieniami w postaci wałów wydmowych, zbudowana z piasków rzecznych dawnych tarasów akumulacyjnych.
Nadleśnictwo Kalisz posiada pewne swoiste cechy, które determinują zarówno zakres prac jak i kształt sporządzanego Planu Ochrony Przyrody. Wyraźne rozciągnięcie obszaru w kierunku północno - południowym, zróżnicowanie geomorfologiczne sprawia, iż na stosunkowo niewielkim terenie posiadamy skrajnie ubogie zbiorowiska Cladonio - Pinetum, jak i wydzielenia jodłowe na granicy północnego występowania w dobrej kondycji zdrowotnej. Ponadto drzewostany nadleśnictwa nie wyróżniają się szczególnymi wartościami tak z punktu widzenia oceny przyrodniczej jak i technicznej. Stąd też, niektóre inwentaryzowane elementy o unikatowych walorach w naszym regionie nie stanowią na tyle cennych wartości przyrodniczych, aby wprowadzić instytucjonalną ochronę prawną.
Dodatkowym elementem wyróżniającym nadleśnictwo jest rozdrobnienie obszaru na ponad 90 kompleksów leśnych. Wynikają z tego powodu pewne trudności organizacyjne, ale przede wszystkim wiąże się to z penetracją przez ludność. Brak stałych ostoi zwierzyny, zagrożenia pożarowe czy zaśmiecanie lasu są skutkiem pełnienia przez lasy tej nieodłącznej funkcji społecznej. Program Ochrony Przyrody Nadleśnictwa Kalisz w swej postaci jest skierowany głównie na zabezpieczanie wszystkich wartościowych przyrodniczo obiektów stanowiących o urozmaiceniu krajobrazu i bioróżnorodności przyrodniczej regionu.