Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwaty

Rezerwaty przyrody tworzymy w celu zachowania wartościowych ekologicznie naturalnych lub nieznacznie zmienionych ekosystemów często z rzadkimi lub chronionymi gatunkami roślin i zwierząt lub elementami przyrody nieożywionej, mających istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych lub krajobrazowych.

Na terenie Nadleśnictwa Kalisz znajdują się trzy rezerwaty przyrody.

Rezerwat "Olbina"

Rezerwat funkcjonuje w oparciu o Rozporządzenie nr 32/07 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 16 listopada 2007 roku w sprawie rezerwatu "Olbina" (Dz. Urz. Woj. Wlkp z 2007 r. Nr 180, poz. 3978), poprzedzone Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 lipca 1958 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. z 1958 r. Nr 62, poz. 351). Rezerwat chroni najpiękniejszy w Wielkopolsce fragment boru mieszanego z udziałem jodły na jej północnym krańcu naturalnego zasięgu. Głównymi gatunkami tworzącymi drzewostan są sosna zwyczajna i jodła pospolita. Niegdyś znaczny udział miał tu również świerk pospolity, lecz ze względu na tendencję do obniżania się poziomu wód gruntowych obumarły wszystkie starsze osobniki tego gatunku. Wiek drzewostanu według zapisu operatu z 2003 roku wyniósł średnio 176 lat. Powierzchnia rezerwatu wynosi 16,99 ha. Nazwa rezerwatu przyjęta została prawdopodobnie od dawnego ludowego określenia uroczyska, w którym znajduje się rezerwat. Określenie to pochodzi od imienia diabła Olbiny, który według podań ludowych zamieszkiwał bagno znajdujące się w rezerwacie i miał zamiar zatopić miasto Kalisz. 

 

Rezerwat "Brzeziny"

Ustanowiony Zarządzeniem nr 221 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 lipca 1958 roku (UP-244/41). Obecnie obowiązuje dla niego Zarządzenie nr 2/10 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 25.10.2010 roku w sprawie rezerwatu przyrody "Brzeziny" (Dz. Urz. Woj. Wlkp z 2010 r. Nr 64, poz. 1360). Rezerwat utworzono ze względu na występowanie rzadkiej w Polsce, reliktowej, pochodzącej z ubiegłych epok geologicznych i będącej pod ochroną gatunkową paproci długosz królewski (Osmunda regalis). Obok paproci występuje tu także inny gatunek chroniony - bagno zwyczajne (Ledum palustre). Powierzchnia rezerwatu wynosi 4,41 ha. Nazwa rezerwatu wywodzi się od najbliższej miejscowości - Brzeziny. 

 

Rezerwat "Torfowisko Lis"

Rezerwat położony jest poza obszarem leśnym Lasów Państwowych, ale na terenie administracyjnego działania Nadleśnictwa Kalisz. Utworzony został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 8 lipca 1963 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. z 1963 r. Nr 57, poz. 294). Dokumentem potwierdzającym prawne funkcjonowanie rezerwatu jest Obwieszczenie Wojewody Wielkopolskiego z dnia 4 października 2001 roku w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dnia 31 grudnia 1998 roku (Dz. Urz. Woj. Wlkp z 2001 r. Nr 123, poz. 2401). Głównym celem utworzenia rezerwatu była ochrona i zachowanie fragmentu torfowiska wraz z roślinnością charakterystyczną dla torfowiska przejściowego. Największą osobliwością przyrodniczą tego miejsca jest łanowe występowanie żurawiny błotnej (Oxycoccus palustris) oraz rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia). Powierzchnia rezerwatu wynosi 4,71 ha.  


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obszary chronionego krajobrazu

Obszary chronionego krajobrazu

Według ustawy o ochronie przyrody obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.

W obszarze terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa Kalisz znajdują się dwa obszary chronionego krajobrazu.

 

Obszar chronionego krajobrazu "Dolina rzeki Swędrni"

Obszar powołany został Rozporządzeniem nr 68 Wojewody Kaliskiego z dnia 20 grudnia 1991 roku w sprawie ustalenia obszaru chronionego krajobrazu "Dolina rzeki Swędrni" (Dz. Urz. Woj. Kal. Nr 17, poz. 161). Obszar o ogólnej powierzchni 5000 ha cechuje się istotnymi wartościami przyrodniczymi: rzeźba terenu, zbiorniki wodne, szata roślinna i walory estetyczno-widokowe krajobrazu, mającymi aktualne i potencjalne znaczenie dla regulacji warunków środowiska i zabezpieczenia możliwości realizacji funkcji rekreacyjnej. Powierzchnia ogólna gruntów Nadleśnictwa na obszarze chronionego krajobrazu wynosi 1345,84 ha, w tym: powierzchnia leśna - 1274,94 ha i powierzchnia nieleśna - 40,45 ha. Dolina Swędrni powstała w okresie zlodowacenia środkowopolskiego, stąd jej atrakcyjne walory naturalnego krajobrazu meandrującej rzeki ze stromymi zejściami i łąkami łęgowymi. Stwierdzono tu 714 gatunków roślin, w tym 19 chronionych, m. in.:    grzybień północny   ,   grążel żółty  ,  rosiczka okrągłolistna ,  k  alina koralowa , kocanki piaskowe, lilia złotog łów czy konwalia majowa. Udział zbiorowisk leśnych jest tu niewielki - około 27%. W faunie obszaru stwierdzono występowanie ptaków uznanych w skali Europy za ginące: czajka, błotniak stawowy, zimorodek, perkozek, cyranka czy płaskonos. Największe zagrożenie dla zbiorowisk tak ściśle związanych z oddziaływaniem wody upatruje się w obniżaniu poziomu wód gruntowych.  

 

Obszar chronionego krajobrazu "Dolina rzeki Prosny"

Obszar powołany został Rozporządzeniem nr 65 Wojewody Kaliskiego z dnia 20 grudnia 1996 roku w sprawie ustalenia obszaru chronionego krajobrazu "Dolina rzeki Prosny" (Dz. Urz. Woj. Kal. z 1997 r. Nr 1, poz. 1). Całkowita powierzchnia obszaru wynosi 94400 ha i częściowo leży w granicach Nadleśnictwa Kalisz. Obejmuje Dolinę Prosny oraz Kotlinę Grabowską i Wzgórza Chełmce. Obszar powołano w celu ochrony wartości przyrodniczych, kulturowych oraz zasobów wodnych i walorów rekreacyjnych. Do najcenniejszych elementów obszaru należą różnorodność zbiorowisk, stanowiska gatunków chronionych, pomniki przyrody, zabytki architektury, miejsca atrakcyjne turystycznie i krajobrazowo. Powierzchnia ogólna gruntów Nadleśnictwa na obszarze chronionego krajobrazu wynosi 5341,40 ha, w tym: powierzchnia leśna - 5078,32 ha i powierzchnia nieleśna - 141,08 ha.