Zimowy las na pozór spokojny i pogrążony we śnie, tak naprawdę tętni życiem. Dla niektórych leśnych zwierząt i roślin, zima to czas hibernacji. Dla innych jest to jedna z najbardziej aktywnych części roku. W świecie przyrody dzieje się wiele, a dzięki zimowej scenerii łatwiej zaobserwować ptaki i ssaki, przemierzające las w poszukiwaniu pożywienia. Zima to niezwykle pracowity czas dla leśników, wykonujących prace gospodarcze.

Kiedy rozpoczyna się zima?

Astronomiczna zima rozpoczyna się 21 lub 22 grudnia (przesilenie zimowe) i trwa do początku wiosny, którą wyznacza równonoc wiosenna, przypadająca na 20 marca. Natomiast termiczne pory roku, kształtowane są przez średnią dobową temperaturę powietrza, tym samym wyznaczają one zimę w momencie gdy spadną poniżej 0℃. Jeśli spojrzeć na kalendarzowe pory roku, zima rozpoczyna się zawsze w tym samym terminie, czyli 22 grudnia.

Magia zimowego lasu i korzyści dla zdrowia

Zimowe poranki i słoneczne mroźne dni to wspaniały moment na spacer w baśniowym królestwie zimowego lasu. Możemy wtedy zaczerpnąć świeżego powietrza, wolnego od zanieczyszczeń. Co więcej obcowanie z naturą pozwala się zrelaksować i korzystnie wpływa na pracę całego organizmu, poprzez zmniejszenie stresu.

Jak drzewa chronią się przed mrozem?

W zimie drzewa liściaste utraciły już swoje kolorowe liście i przeszły w fazę spoczynku, aby przetrwać sezon. Zmiany te pozwalają drzewom chronić się przed mrozem. Jest to również sposób na oszczędzanie jak największej ilości energii w tym trudnym okresie. Korzenie drzew liściastych nie pobierają wody w trakcie zimy, dlatego drewno jest w tym okresie najbardziej suche. Podczas nagłych i intensywnych spadków temperatur, może dojść do powstawania pęknięć mrozowych, czyli spękania struktury pnia. Temu zjawisku towarzyszy głośny huk i to właśnie stąd wzięło się powiedzenie „trzaskające mrozy”. Drzewa liściaste opracowały niesamowite strategie i mechanizmy obronne, aby wytrzymać ekstremalne warunki pogodowe. Jednak niektóre drzewa są wiecznie zielone, tak jak np. świerki, sosny czy jodły. One nie zwalniają tępa zimą, a nawet mogą przeprowadzać wtedy fotosyntezę, przyrosty zimowe są jednak znacznie mniejsze niż przyrosty letnie. Drzewem iglastym, które zrzuca igły na zimę jest modrzew europejski, którego igły są zbyt cienkie i delikatne by mogły przetrwać zimę.

Niezależnie od pory roku, zrównoważone podejście do leśnictwa jest najlepszym sposobem, aby przyszłe pokolenia mogły również cieszyć się pięknem natury i bioróżnorodnymi lasami. Dlatego tak bardzo potrzebna jest praca leśników, którzy stoją na straży lasu.