W lasach naszego Nadleśnictwa przystąpiliśmy do kontroli występowania barczatki sosnówki.

    W niektórych drzewostanach na wybranych drzewach pojawiły się białe, lepkie opaski. Są to opaski lepowe, służące leśnikom do oceny stopnia zagrożenia drzewostanów jakim jest barczatka sosnówka - Dendrolimus pini

    Jest to motyl z rodziny barczatkowatych, osiągającym rozmiar do 9 cm. Charakteryzuje go bardzo zmienne ubarwienie: od białoszarego, przez odcienie szarości, aż po brąz. Występuje dymorfizm płciowy, samica jest większa od samca. Żeruje głównie na sośnie zwyczajnej. Najczęściej pojawia się w drzewostanach starszych klas wieku, o małym zwarciu, na słabszych siedliskach.

    Rójka rozpoczyna się na przełomie lipca i sierpnia i może trwać do końca sierpnia.  Po wylęgu samice wypełnione jajami latają niechętnie, dlatego spotyka się je przesiadujące na pniu. Rójka odbywa się w godzinach wieczornych do później nocy. Samica po zapłodnieniu składa jaja grupowo po kilkanaście sztuk na cienkich pozbawionych igieł gałązkach, najczęściej na pniu w dolnej części strzały, a także na igłach  i podszycie.  W okresie 10 dni składa ok. 200 jaj.  Od połowy sierpnia lęgną się pierwsze gąsienice, które w pierwszej kolejności spożywają osłonkę jajową, a następnie wędrują w korony drzew gdzie ogryzają brzegi igieł. Wraz ze wzrostem gąsienicy rośnie intensywność żerowania, gdzie pod koniec rozwoju pożerają całe igły aż do pochewek. Następnie w połowie października gąsienice schodzą do ściółki na zimowanie. Wiosną kontynuują żer. Przepoczwarczenie następuje pod koniec maja do początku czerwca w koronach drzew oraz na pniu w miękkim beżowym oprzędzie.

Największe szkody wyrządzają gąsienice, poprzez intensywny żer na igłach sosen. Mogą one bytować na jednym drzewie przez kilka miesięcy, przez co systematycznie traci ono aparat asymilacyjny. Osłabione drzewa są podatne na ataki innych szkodliwych owadów. Osobniki zasiedlone przez kilka gatunków owadów w krótkim czasie obumierają.

Po zakończeniu kontroli, opaski lepowe pozostaną na drzewach i posłużą w późniejszym okresie do kontroli występowania brudnicy mniszki.