Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Asset Publisher
Nasze lasy
Nasze lasy
Nadleśnictwo Kalisz w całości położone jest na terenie powiatu kaliskiego: Ziemskiego i Grodzkiego, które wchodzą w skład województwa wielkopolskiego. Swoim zasięgiem terytorialnym obejmuje 81.823 ha, 10 gmin powiatu kaliskiego i Miasto Kalisz.
Nadleśnictwo zajmuje pow. 11.023 ha, w tym 10.796 ha stanowią lasy. Lasy nadleśnictwa stanowią jeden obręb leśny Pieczyska. W skład obrębu wchodzi 8 leśnictw: Kazala, Orla Góra, Morawin, Winiary, Zajączki, Wróbel, Brzeziny i Wilcze Ługi. Nadleśnictwo położone jest na obszarze 2 różnych krain przyrodniczo-leśnych: IV Krainie Mazowiecko - Podlaskiej, 3 Dzielnicy Równiny Warszawsko- Kutnowskiej, w Mezoregionie Wysoczyzny Kłodawsko - Tureckiej i III Krainie Wielkopolsko - Pomorskiej, 9 dzielnicy Kotliny Zmigrodzko - Grabowskiej.
Lasy ochronne (gleboochronne , wodoochronne, ostoje zwierząt chronionych, uszkodzone przez przemysł II strefa, w miastach, wokół miast) stanowią 59% pow. leśnej. Największy kompleks leśny o łącznej pow. ok. 5 tys. ha obejmuje uroczysko Pieczyska i Brzeziny. W kompleksie tym, zlokalizowane są dwa rezerwaty "Brzeziny"- dla paproci długosz królewski i "Olbina" obejmujący jodłę na północnym krańcu zasięgu.
Drugim co do wielkości kompleksem leśnym jest uroczysko Orla Góra o pow. 2.424 ha. Pod względem geomorfologicznym jest to równina ze wzniesieniami w postaci wałów wydmowych, zbudowana z piasków rzecznych dawnych tarasów akumulacyjnych.
Nadleśnictwo Kalisz posiada pewne swoiste cechy, które determinują zarówno zakres prac jak i kształt sporządzanego Planu Ochrony Przyrody. Wyraźne rozciągnięcie obszaru w kierunku północno - południowym, zróżnicowanie geomorfologiczne sprawia, iż na stosunkowo niewielkim terenie posiadamy skrajnie ubogie zbiorowiska Cladonio - Pinetum, jak i wydzielenia jodłowe na granicy północnego występowania w dobrej kondycji zdrowotnej. Ponadto drzewostany nadleśnictwa nie wyróżniają się szczególnymi wartościami tak z punktu widzenia oceny przyrodniczej jak i technicznej. Stąd też, niektóre inwentaryzowane elementy o unikatowych walorach w naszym regionie nie stanowią na tyle cennych wartości przyrodniczych, aby wprowadzić instytucjonalną ochronę prawną.
Dodatkowym elementem wyróżniającym nadleśnictwo jest rozdrobnienie obszaru na ponad 90 kompleksów leśnych. Wynikają z tego powodu pewne trudności organizacyjne, ale przede wszystkim wiąże się to z penetracją przez ludność. Brak stałych ostoi zwierzyny, zagrożenia pożarowe czy zaśmiecanie lasu są skutkiem pełnienia przez lasy tej nieodłącznej funkcji społecznej. Program Ochrony Przyrody Nadleśnictwa Kalisz w swej postaci jest skierowany głównie na zabezpieczanie wszystkich wartościowych przyrodniczo obiektów stanowiących o urozmaiceniu krajobrazu i bioróżnorodności przyrodniczej regionu.