Asset Publisher
Zagrożenie pożarowe
Ogień to niebezpieczne i nieprzewidywalne zjawisko fizyczne, które staje się groźne, gdy zapominamy o podstawowych zasadach ochrony przeciwpożarowej.
Zanim wybierzesz się na leśną wędrówkę (szczególnie latem) sprawdź czy Twoja obecność nie będzie stanowiła zagrożenia dla lasu.
Zagrożenie pożarowe w łatwy sposób można sprawdzić na mapie, zamieszczonej w linku. Zapraszamy!
Mapa zagrożenia pożarowego - link
Ogień to niebezpieczne i nieprzewidywalne zjawisko fizyczne, które staje się groźne, gdy zapominamy o podstawowych zasadach ochrony przeciwpożarowej. Bogate w masę organiczną środowisko lasu czy łąki to ogromny magazyn materiału łatwopalnego. Szczególnie ma to znaczenie w okresie wiosennych i letnich susz. Nie rzadko wilgotność ściółki spada wówczas poniżej 10% tworząc idealne warunki do powstania pożaru. Czynnik termiczny, jakim może być zwykły niedopałek papierosa rzucony w łatwopalne otoczenie to często początek końca czegoś, co jeszcze do niedawna było bogatą w życie biologiczne łąką czy lasem cieszącym nasze oczy od dziesięcioleci.
Przepisy dotyczące funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej ustalają dla kierowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych wytyczne dotyczące działań mających na celu ograniczenie skutków pożarów, szczególnie niedopuszczenie do znacznego ich rozwoju. Działania w tym zakresie mają na celu między innymi zapewnienie szybkiego wykrywania pożarów i alarmowania o ich powstaniu właściwych jednostek ratowniczych, a także umożliwienie szybkiego i skutecznego gaszenia pożarów przez jednostki ochrony przeciwpożarowej i siły własne.
W okresie akcji bezpośredniej, która trwa od marca do października w siedzibie Nadleśnictwa w miejscowości Szałe uruchamiany jest Punkt Alarmowo Dyspozycyjny, którego zadaniem jest przekazywanie informacji o zagrożeniu pożarowym i koordynowanie akcji gaśniczych. Punkt Alarmowo Dyspozycyjny nadleśnictwa ma łączność drogą radiową i telefoniczną z Punktem Obserwacyjnym, Strażą Pożarną, leśnictwami oraz Leśną Bazą Lotniczą.
W punkcie obserwacyjnym Nadleśnictwa Kalisz w Pieczyskach znajduje się kamera przemysłowa monitorująca obszar obrębu Pieczyska oraz sąsiadujące tereny Nadleśnictwa Taczanów i Przedborów. Punkt obserwacyjny należy do zintegrowanej sieci punktów obserwacyjnych Lasów Państwowych. Tereny Nadleśnictwa Kalisz są monitorowane przez punkty obserwacyjne sąsiednich nadleśnictw: w Spóle (N-ctwo Przedborów), w Mikstat (N-ctwo Taczanów), w Petrykach (N-ctwo Grodziec), w Grąbkowie (N-ctwo Turek), w Jasionnej (N-ctwo Złoczew). Punkty obserwacyjne są tak rozmieszczone w terenie, aby zasięgi poszczególnych punktów się krzyżowały, co bardzo ułatwia dokładną lokalizację pożaru.
Dodatkowo w okresie dużego zagrożenia pożarowego Nadleśnictwo organizuje naziemne patrole przeciwpożarowe. Pełnią je stali pracownicy LP i Straż Leśna. Organizowane są na obszarach, przez które przechodzą odcinki dróg charakteryzujące się znacznym natężeniem ruchu ludzi (w celach wypoczynkowo-rekreacyjnych i w poszukiwaniu płodów runa leśnego). Patrolowane są także obrzeża lasów w okresie wypalania traw lub innych suchych pozostałości.
W okresie szczególnie dużego zagrożenia pożarowego RDLP w Poznaniu organizuje loty patrolowo-gaśnicze samolotami gaśniczymi z ograniczonym ładunkiem środków gaśniczych za pomocą różnych typów samolotów mających bezpośrednią łączność radiową z Nadleśnictwem na paśmie leśnym. Taktyka patrolowania lotniczego jest uzależniona od natężenia występowania okresowych pożarów, charakterystyki terenów leśnych oraz stosowanego sprzętu lotniczego. Ustalone trasy patrolowania uwzględniają faktyczne zagrożenie pożarowe oraz istniejące luki w systemie wykrywania.
Leśne Bazy Lotnicze znajdują się na terenie nadleśnictwa: Taczanów i Oborniki.
Na podstawie dwóch rozporządzeń w sprawie dróg pożarowych: Rozporządzenia MSWiA z dnia 24 lipca 2009 r. (Dz. U. Nr 124, poz. 1030 z dnia 6 sierpnia 2009 r.) i Rozporządzenia MŚ z 22 marca 2006 r. (Dz. U. Nr 58, poz. 405 z dnia 7 kwietnia 2006 r) w Nadleśnictwie Kalisz wyznaczono 19 dojazdów pożarowych. Większość to drogi gruntowe utrzymywane w sposób zapewniający ich przejezdność.
Na terenie Nadleśnictwa Kalisz znajdują się dwie bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasów – w leśnictwie Morawin oddz. 126a i w leśnictwie Wróbel oddz. 288f.
Nadleśnictwo posiada samochód patrolowo-gaśniczy wyposażony w moduł gaśniczy wysokociśnieniowy na podwoziu samochodu terenowego Mitsubishi.
Dodatkowo, na wypadek pożaru, do jego gaszenia i dozorowaniu pożarzysk przystępują Zakłady Usług Leśnych – na podstawie umów podpisanych z Nadleśnictwem.
System monitoringu, jaki funkcjonuje w Lasach Państwowych ma za zadanie jak najwcześniejsze wykrycie pożaru lasu. Czas ma kluczowe znaczenie przy podjętej akcji gaśniczej. Im wcześniej jednostki straży pożarnej dotrą na miejsce pożaru tym większe szanse na szybkie ugaszenie pożaru i minimalizację strat.
Wynikiem coraz sprawniejszego systemu obserwacyjnego Lasów Państwowych jest wyraźne zmniejszenie się powierzchni pożarów. Liczba pożarów zależy w dużej mierze od pogody i utrzymujących się okresów bez opadów.
Nadleśnictwo prowadzi również w szerokim zakresie akcję profilaktyczno - propagandową poprzez wywieszanie tablic informacyjnych.
Lasy Nadleśnictwa Kalisz należą do I kategorii zagrożenia pożarowego, co oznacza najwyższe zagrożenie pożarami. Wpływ na to ma udział siedlisk borowych, bliskość aglomeracji miejskiej i zwiększoną penetracją lasu przez ludność.
W okresach dużej suszy Nadleśniczy może wprowadzić stały lub okresowy zakaz wstępu do lasu. Gdy wilgotność ściółki leśnej przez 5 kolejnych dni jest poniżej 10 % wprowadza się zakaz wstępu do lasu.
Nadleśnictwo Kalisz położone jest w 26. strefie prognostycznej bieżącego zagrożenia pożarowego. Meteorologiczny Punkt Prognostyczny (MPP) znajdujący się w miejscowości Pieczyska ustala stopień zagrożenia pożarowego dla następujących nadleśnictw: Antonin, Kalisz, Przedborów, Syców i Taczanów.
W latach 2003-2012 na terenie Nadleśnictwa Kalisz powstało 180 pożarów o łącznej powierzchni 56,17 ha.
Pożary w grupach w zależności od wielkości powierzchni przedstawiają się następująco:
- ugaszone w zarodku o powierzchni do 0,05 ha - 87
- małe o powierzchni od 0,06 do 1,00 ha - 82
- średnie o powierzchni od 1,01 do 10,00 ha - 10
- duże o powierzchni od 10,01 do 100 ha - 1
Przeciętna powierzchnia 1 pożaru w minionym 10 leciu wyniosła 0,31 ha .
Największy powierzchniowo pożar miał miejsce w 2003 roku w leśnictwie Orla Góra i objął powierzchnię 12,50 ha w tym pożar całkowity drzewostanu 9,80 ha. Pożar powstał w młodniku - So 18 lat, bon. II 5, zadrzewienie 0,9, Bśw. Warunki panujące w dniu pożaru oraz brak innych powodów przebywania w tym rejonie ludzi sugeruje jako przyczynę podpalenie.
Leśnicy kaliscy zwracają się z prośbą do wszystkich korzystających z lasu o zachowanie szczególnej ostrożności w lesie i natychmiastowym informowaniu o powstałym zagrożeniu.
Asset Publisher
Poczytaj z dzieckiem „Wielkopolskie ekobajki”
Poczytaj z dzieckiem „Wielkopolskie ekobajki”
O przygodach niesfornego lisa, pomocnej sroki, małej syrenki, zagubionego w dwóch światach chłopca czy plastikowych dam dworu dowiemy się z cyklu bajek zatytułowanych „Wielkopolskie Ekobajki”. Seria pięciu bogato ilustrowanych opowiastek powstała w oparciu o bieżące problemy związane z ochroną środowiska i przypomina o potrzebie podnoszenia świadomości ekologicznej społeczeństwa. Pomysłodawcą wydawnictwa była Fundacja „Inicjatywa dla Opatówka”, która od wielu lat współpracuje z Nadleśnictwem Kalisz.
Projekt „Wielkopolskie Ekobajki” został stworzony w odpowiedzi na powracające problemy związane z dbaniem o otaczające nas środowisko. Autorem bajek jest wielkopolski bajarz, Łukasz Bernady, który stworzył interesujące opowieści, odpowiadające na ważne dla nas zagadnienia ekologiczne. Celem ich było zwrócenie uwagi na fakt, że musimy dbać o otaczającą nas przyrodę w taki sposób, aby służyła nie tylko nam, ale nieuszczuplona również przyszłym pokoleniom. Pomysłodawcy wydawnictwa położyli duży nacisk na kształtowanie pozytywnych postaw proekologicznych i wskazali działania jakie możemy podejmować samodzielnie, aby dbać o środowisko naturalne.
Cykl pięciu bajek powstał przy współpracy z bajarzem panem Łukaszem Bernadym i został bogato zilustrowany przez panią Małgorzatę Flis specjalizującą się w ilustrowaniu publikacji dla najmłodszych – poinformował Mateusz Walczak prezes Zarządu Fundacji „Inicjatywa dla Opatówka”. Każda bajka opisuje inne zagadnienie, pokazuje inną bolączkę środowiskową.
Pierwsza pt.: „O tym, jak sroka pomogła lisowi wydostać się ze szklanej pułapki” porusza nieustający problem zaśmiecania lasu przez ludzi. Pokazano w niej, że wyrzucone śmieci mają negatywny wpływ na środowisko – na żyjące w lesie zwierzęta i rośliny. A ludzkie negatywne w tym zakresie działania nierzadko kończą się tragedią.
Drugą z kolei bajką jest opowieścią „O tym, dlaczego rusałka Fala stała się zwykłą dziewczyną”. Zwrócono w niej uwagę na problem wynikający z niewłaściwego gospodarowania wodami. Pokazano, że bez wody nie ma życia i dlatego musimy działać rozsądnie.
Kolejna ekobajka zatytułowana „O tym, dlaczego nie wycięto drzew na ulicy Cienistej” przenosi nas w świat przeszłości. Pokazuje, że nasze obecne działania mogą wpływać na naszą przyszłe losy. Opisuje złożony problem zadrzewień i skwerków zieleni w miastach. Uświadamia nas, że drzewa – naturalna klimatyzacja i płuca miasta – są ważne, ale nie mogą stwarzać zagrożenia i być niebezpieczne dla ludzi.
Przedostatnia, nosząca tytuł: „O tym, jak śmieci urządziły sobie zabawę”, porusza problem konieczności segregowania śmieci. W książeczce tej w przezabawny sposób pokazano, że część odpadów możemy wykorzystać ponownie. Na zakończenie „ekoopowiastki” podsumowano, że zwykłe śmieci to taki skarb!
Ostatnia, piąta książeczka związana jest z bardzo ważnym, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, problemem – problemem czystego powietrza. Opisano w niej „O tym, jak student i mieszkańcy miasteczka pokonali smog” – zwracając w ten sposób uwagę na fakt, że my wszyscy możemy postępować podobnie. Takie działania spowodują, że będzie nam się mieszkać i oddychać lepiej – szczególnie w dużych miastach.
Rozwinięciem tematu każdej bajki jest wywiad-rozmowa wideo nagrana z ekspertem zajmującym się danym zagadnieniem – dodał Mateusz Walczak. Z tego też względu przy tworzeniu pierwszej książeczki poruszającej problematykę śmieci wyrzucanych dla lasu poproszono o pomoc Nadleśnictwo Kalisz. Wywiad odbył się w Leśnym Centrum Edukacyjnym „Las Winiarski”, a z prezesem Zarządu Fundacji rozmawiała Joanna Zalejska-Niczyporuk – rzecznik prasowy Nadleśnictwa Kalisz.
Zachęcamy do jego obejrzenia wchodząc w poniższy link.
Joanna Zalejska-Niczyporuk
