Wydawca treści
Certyfikaty
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu posiada certyfikat PEFC.
FSC® – Forest Stewardship Council®, to międzynarodowa organizacja promująca odpowiedzialne gospodarowanie zasobami leśnymi świata. Skupia ona właścicieli i zarządców lasów, organizacje społeczne i przyrodnicze, firmy przetwórstwa drzewnego i papierniczego, sieci handlowe i osoby prywatne dla których ważna jest odpowiedzialna gospodarka leśna. FSC® powstało w 1993 roku.
Standardy opisują zasady kontroli przepływu surowca z lasu do ostatecznego konsumenta w sposób, który gwarantuje, że produkty oznakowane LOGO FSC® faktycznie pochodzą z lasów spełniających wymogi FSC®.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu 1 stycznia 2003 roku otrzymała pierwszy certyfikat potwierdzający, że drewno pochodzące z naszych obszarów leśnych spełnia standardy uzgodnione przez członków organizacji FSC®.
W 2024 roku na terenie RDLP w Poznaniu miał miejsce audyt certyfikujący, w efekcie którego otrzymaliśmy certyfikat o numerze SGSCH-FM/COC-012122, ważny od 15 marca 2025 do dnia 14.03.2030. Certyfikat nadawany jest na 5 lat, w czasie których przynajmniej corocznie jednostka certyfikująca sprawdza zgodność postępowania certyfikowanego ze standardami systemu FSC®. Szczegółowe informacje i dokumenty dotyczące FSC® dostępne są na stronie oraz fsc.org.
PEFC Council (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes) - Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej) jest niezależną, pozarządową organizacją non-profit, założoną w 1999 roku. Głównym celem jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej przez certyfikację wykonywana przez jednostki niezależne. PEFC dostarcza mechanizm potwierdzającego, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną. PEFC jest ogólnoświatową organizacją powołaną dla oceny i wzajemnego uznawania krajowych systemów certyfikacji, opracowanych przez wiele zainteresowanych stron.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu wdrożyła oraz stosuje kryteria określone w dok. Nr 4 Rady PEFC Polska – „Polskie kryteria i wskaźniki trwałego i zrównoważonego zagospodarowania lasów dla potrzeb certyfikacji lasów". Posiada certyfikat ważny od 13 lipca 2024 roku do 12 lipca 2027 roku.
Aktualne dane dotyczące PEFC, dostępne są na stronie www.pefc-polska.pl.
Powierzchnie referencyjne w Nadleśnictwie Kalisz
Zgodnie z Przejściowym Standardem Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC dla Polski
(FSC-STD-POL-02-2024), Zasadą 6, która wskazuje, że: „Organizacja utrzyma, ochroni lub
przywróci usługi ekosystemowe i wartości przyrodnicze Jednostki Gospodarowania a także musi unikać i minimalizować negatywne skutki wpływu na środowisko”,
Na terenie Nadleśnictwa Kalisz wyznaczono i zaznaczono na mapach przykłady istniejących w krajobrazie ekosystemów tzw. powierzchnie referencyjne (representative sample areas).
Powierzchnie referencyjne – fragmenty jednostki gospodarowania wyznaczone w celu
zachowania lub przywrócenia ekosystemu, który naturalnie występowałby w tym regionie
geograficznym.
Poniżej mapa przedstawiająca wyznaczone na terenie Nadleśnictwa Kalisz Powierzchnie referencyjne.
Obszary o szczególnych wartościach ochronnych - HCV w Nadleśnictwie Kalisz
Zgodnie z Przejściowym Standardem Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC dla Polski (FSC-STD-POL-02-2024) Zasadą 9: Szczególne wartości ochronne, Organizacja utrzymuje i wzmacnia szczególne wartości ochronne w Jednostce Gospodarowania poprzez zastosowanie podejścia przezornościowego.
Identyfikacja obszarów oparta jest na podstawie „Krajowych Ramach Szczególnych Wartości Ochronnych dla Polski” oraz „Wytycznych dotyczących ewidencjonowania i wyznaczania obszarów o szczególnych wartościach ochronnych – HCV (High Conservation Values) na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu”
Wyróżnia się następujące kategorie lasów:
HCV 1 – Różnorodność gatunkowa. Koncentracja różnorodności biologicznej z uwzględnieniem gatunków endemicznych oraz gatunków rzadkich i zagrożonych, która jest znacząca na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym.
HCV 2 – Ekosystemy i mozaiki na poziomie krajobrazu. Nienaruszone krajobrazy leśne oraz ekosystemy i mozaiki ekosystemów występujące na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, i które zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia.
HCV 3 – Ekosystemy i siedliska. Rzadkie lub zagrożone ekosystemy, siedliska lub ostoje.
HCV 4 – Kluczowe usługi ekosystemów. Podstawowe usługi ekosystemów w sytuacjach kluczowych, włączając w to ochronę zlewni wodnych i kontrolę erozji wrażliwych gleb i zboczy.
HCV 5 – Potrzeby społeczności lokalnych. Miejsca i zasoby o fundamentalnym znaczeniu dla zaspokajania podstawowych potrzeb społeczności lokalnych lub ludności rdzennej (w zakresie środków do życia, zdrowia, odżywiania, wody itp.) zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności lub ludności rdzennej.
HCV 6 – Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o globalnym lub krajowym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym i/lub kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, ekonomicznym lub religijnym/uświęconym dla tradycyjnej kultury lokalnych społeczności lub ludności rdzennej, zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności lub ludności rdzennej.
Kategoria |
Nazwa |
Powierzchnia (ha) |
HCV 1.1. a |
Rezerwaty przyrody. |
21,4 |
|
Użytki ekologiczne desygnowane jako pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. |
3,35 |
|
Pomniki przyrody tworzone dla ochrony stanowisk rzadkich gatunków roślin, grzybów lub zwierząt. |
0 |
HCV 1.1. b |
Obiekty i obszary chronione w sposób podobny do (a), na podstawie własnych decyzji zarządcy lasu; |
0 |
HCV 1.1. c |
Proponowane formy ochrony przyrody, o których mowa w (a), posiadające dokumentację uzasadniającą koncentrację różnorodności biologicznej |
0 |
HCVF 1.2. |
Strefy ochronne wokół stanowisk zwierząt, roślin lub grzybów chronionych; |
x |
|
całoroczne |
16,1 |
|
okresowe |
66,53 |
|
Ostoje i stanowiska gatunków będących przedmiotem ochrony w obszarach Natura 2000. |
0 |
HCV 1.3. a. |
Lasy lub tereny nieleśne, dla których istnieje w programie ochrony przyrody planu urządzenia lasu lub planie ochrony przyrody lub planie zadań ochronnych zapis uwzględniający stwierdzenie gatunku endemicznego i istnienie dla niego potencjalnych zagrożeń; |
0 |
HCV 1.3. b. |
Lasy lub tereny nieleśne charakteryzujące się udokumentowanym naukowo występowaniem gatunku lub podgatunku organizmu endemicznego. |
0 |
HCV 2.1. |
Duże ekosystemy i mozaiki ekosystemów na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, i które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia |
0 |
HCV 3.1. a |
skrajne rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: buczyny storczykowe (9150), świetliste dąbrowy (91I0), lasy zboczowe (9180), bory bagienne (91I0), brzeziny i świerczyny bagienne |
x |
|
buczyny storczykowe |
0 |
|
świetliste dąbrowy |
0 |
|
lasy zboczowe |
0 |
|
bory bagienne |
0,66 |
|
brzeziny i świerczyny bagienne |
0 |
HCV 3.1.b. |
Inne typy leśnych siedlisk przyrodniczych zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentowalności A (FV) lub B(U wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000 |
x |
|
w stanie A (FV) |
0 |
|
w stanie B (U1) |
41,67 |
HCV 3.1.c. |
Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wyjątkiem zbiorowisk mogących wymagać czynnej ochrony |
1,31 |
HCV 3.2. a. |
Skrajnie rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: grądy, buczyny, jedliny, łęgi, świerkowe bory górnoreglowe, dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe |
x |
|
grądy |
94,97 |
|
buczyny |
0 |
|
jedliny |
0 |
|
łęgi |
14,35 |
|
świerkowe bory górnoreglowe |
0 |
|
dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe |
0 |
HCV 3.2.b. |
Lasy zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentatywności A (FV) lub B (U1) wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000; |
x |
|
w stanie A (FV) |
0 |
|
w stanie B (U1) |
0 |
HCV 3.2.c. |
Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, mogące wymagać czynnej ochrony. |
0,45 |
HCV 4.1. |
Lasy wodochronne |
2764,12 |
HCV 4.2. |
Lasy glebochronne |
1006,88 |
HCV 4.3. |
Usługi ekosystemowe (lasy o zwiększonej funkcji społecznej). |
233,56 |
HCV 6.1. |
Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym globalnym, krajowym lub lokalnym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym. |
x |
|
zabytki |
|
|
stanowiska archeologiczne |
- |
|
miejsca historyczne |
- |
|
grodziska |
- |
|
inne (proszę okreslić rodzaj) |
- |
HCV 6.2. |
Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, gospodarczym lub religijnym dla tradycyjnej kultury społeczności lokalnych. |
x |
|
cmentarze |
1 szt. |
|
pomniki |
3 szt. |
|
miejsca kultu religijnego |
3 szt. |
|
inne (proszę okreslić rodzaj) |
- |
Poniższe mapy przedstawiają wyznaczone na terenie Nadleśnictwa Kalisz Obszary o szczególnych wartościach ochronnych.
Uwagi oraz wnioski dotyczące lasów w kategorii HCV można składać w sposób ciągły - szczegółowe informację znajdują sie w zakładce Certyfikaty.
Certfikaty gospodarki leśnej
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu posiada certyfikat PEFC przyznawany gospodarce leśnej.
PEFC Council (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes) - Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej) jest niezależną, pozarządową organizacją non-profit, założoną w 1999 roku. Głównym celem jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej przez certyfikację wykonywana przez jednostki niezależne. PEFC dostarcza mechanizm potwierdzającego, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną. PEFC jest ogólnoświatową organizacją powołaną dla oceny i wzajemnego uznawania krajowych systemów certyfikacji, opracowanych przez wiele zainteresowanych stron.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu wdrożyła oraz stosuje kryteria określone w dok. Nr 4 Rady PEFC Polska – „Polskie kryteria i wskaźniki trwałego i zrównoważonego zagospodarowania lasów dla potrzeb certyfikacji lasów". Posiada certyfikat ważny od 13 lipca 2024 roku do 12 lipca 2027 roku.
Aktualne dane dotyczące PEFC, dostępne sa na stronie www.pefc-polska.pl.
Najnowsze aktualności
Obserwatorzy przyrody na tropie – Jaszczurka zwinka
Obserwatorzy przyrody na tropie – Jaszczurka zwinka
Nauki zdalna to doskonały czas na naukę przyrody poprzez obserwację przyrody.
Mało kto wie, że w naszym kraju występują aż 4 gatunki jaszczurek. Dziś przyjrzymy się bliżej jaszczurce zwince.
Jaszczurka zwinka swoją nazwę zawdzięcza przede wszystkim swojej szybkości i zwinności. Jest jedną z najliczniej występujących jaszczurek w Polsce, tuż za nią plasuje się jaszczurka żyworódka i padalec, w niektórych regionach kraju nazywany również miedzianką. Do najrzadszych jaszczurek należy jaszczurka zielona, jest tak rzadko obserwowana, że mało kto wierzy w jej występowanie na terenie naszego kraju.
Zwinka w ciągu swojego dość długie życia (10-12 lat) może osiągać nawet do 25 cm i 40-70 g. W naturze jednak rzadko możemy obserwować tak duże osobniki, dzieje się tak ze względu na licznych wrogów, jakich posiada. Zwinna jaszczurka musi być wciąż gotowa na ucieczkę, czyha na nią wiele niebezpieczeństw z lądu, a nawet z powietrza. Do wrogów numer jeden zwinki możemy zaliczyć bez wątpienia gniewosza plamistego, czyli naszego rodzimego węża, równie niebezpieczni okazują się nasi sympatyczni milusińscy, koty uwielbiają dla zabawy polować na te zwinne gady.
Jaszczurka zwinka podobnie jak pozostałe gady jest najaktywniejsza w godzinach popołudniowych. Tę porę dnia również wskazujemy jako najlepszą do obserwacji naszych rodzimych gadów. Warto odpowiednio przemyśleć miejsce planowanej obserwacji gadów, najlepsze pod kątem obserwacji jaszczurek są odkryte polany, zarastające skraje lasów, oraz ogródki skalne w pobliżu siedzib ludzkich. Wspaniałą podpowiedzią dla obserwatorów jaszczurek jest występowanie nagich ślimaków, tam, gdzie jest ich pod dostatkiem, możemy mieć pewność, że znajdziemy również jaszczurkę zwinkę.
Na koniec chcieliśmy tylko dodać, że wszystkie gady są w Polsce pod ochroną, nie należy stresować niepotrzebnie tych zwierząt, ponieważ w momencie zagrożenia ratują się odrzuceniem ogona, napastnik ma zadowolić się wijącym fragmentem ciała i tym samym pozwolić jaszczurce bezpiecznie oddalić się od niebezpieczeństwa. Uszkodzony ogon regeneruje się, niestety nie zawsze prawidłowo.